مقدمه و هدف پژوهش: این نوشتار- پژوهش یک سوال بسیار روشن دارد: «آینده مدیریت رسانه چگونه خواهد بود ؟» که با یک سوال کمکی می توان آن را روشن تر کرد: «مدیریت رسانه های آینده چگونه خواهد بود ؟» چراکه رسانه های کنونی پیوسته درحال دیگرگونه شدن اند چه رسد به رسانه های سنتی که به تاریخ پیوسته اند. و این دو سوال، بی درنگ ما را با این اندیشه به چالش خواهند کشید که «رسانه های آینده، خود چگونه خواهند بود ؟» سپس با تعمق در این اندیشه و همچنین از طریق معماری سازمانی درخواهیم یافت که این چگونگی دربرگیرنده «فرم، محتوا، و زیرساخت خواهد بود؟».به عبارت واضح تر، چگونگی آینده مدیریت رسانه یا چگونگی مدیریت رسانه های آینده، با روشن شدن چگونگی فرم، محتوا، و زیرساخت رسانه های آینده روشن شده است.روش پژوهش: بر حسب روش مطالعه، این پژوهش در زمره پژوهش های توصیفی قرار می گیرد و برای انجام آن از متدلوژی مطالعات کتابخانه ای و منابع اینترنتی و میدانی، یعنی روش دلفی استفاده شده است. در این روش، دیدگاه های حدود 500 تن از برترین اندیشه ورزان و متخصصان حوزه ارتباطات، رسانه، آینده پژوهی، و ICT اخذ شد.یافته ها: در این پژوهش، با بازتعریف رسانه و نشان دادن رابطه رشد رسانه های اجتماعی و جمعی و شش مرحله «دگرگونی رسانه» و تکمیل رسانه های سنتی با ابعاد دیجیتالی، وچگونگی تولید رسانه های جدید با فرم و محتوای جدید، و نیازها و انتظارهای مخاطبان رسانه ها، مشخص شده که «امکان ادامه حیات برای رسانه های سنتی وجود ندارد» و «در رسانه های آینده باید فرم/ شکل ومحتوای تازه ای شکل بگیرد» و «مشخصات این شکل و محتوای تازه در رسانه های آینده ارایه گردیده است».از جمله مشخصات یافته شده کلیدی این پژوهش می توان اشاره کرد به: «تغییر مداوم اجباری و نابودی قطعی فرم ومحتوا کنونی در رسانه های سنتی، مولتی فرمت و هایپرشدن همه محصولات رسانه ای، حذف زمان و مکان پخش و دریافت، تولید دلخواه و پخش دلخواه یا کاد COD و پاد POD، همراه شدن یا موبایلی شدن، تعاملی، سایبری، سایبرگی، سایبهورگی، اجتماعی، هوشمند و اپلیکیشنی شدن و ده ها مورد دیگر از ویژگی های استخراج شده در حوزه فرم و محتوا بود. افزون بر این ها، مفاهیمی مانند خدمت/ PGPC (که فرم و ساختار پیشنهادی برای مالکیت رسانه های آینده به شکل خصوصی دولتی ملی تعاونی، مدل معماری محتوانگاری، رسانه همراه جهانی/ GMM، رسانه جمعی- اجتماعی/ SMM».نتیجه گیری: در این پژوهش با بهره گیری از مدل های مختلف معماری سازمانی و مدل های مختلف کسب و کار، کاراترین مدل ممکن پیشنهاد گردیده و مشخص شده که آینده رسانه به معنای آینده «فرم، محتوا، و زیرساخت» است، و از این رو، به وضوح نشان داده شده که مدیریت رسانه به معنای مدیریت این سه حوزه است. درنتیجه، چگونگی آینده مدیریت رسانه ها با حدود 100 ویژگی در حوزه های فرم، محتوا، و زیرساخت ترسیم گردیده است.

مناطق آزاد از ابزارهای دولت ها برای تحقق راهبرد برونگرا در پارادایم جهانی شدن، از اصلیترین کانونهای توجه سرمایه گذاران محسوب میشود که از بدو تشکیل زمین مهمترین عامل در بین دیگر عوامل تولید مورد توجه می باشد و آنچه بعد از سپری شدن چندین دهه از تشکیل مناطق آزاد لازمه تغییر است تغییر رویکرد در برنامه ریزی در این نواحی لازم می باشد در پژوهش با رویکرد آینده نگاری به شناسایی مهمترین عوامل مؤثر، میزان و چگونگی تأثیرگذاری این عوامل بر یکدیگر و بر وضعیت آینده توسعه فضایی منطقه آزاد ارس می پردازد که در واقع زمینه تدوین سناریوها در مراحل بعدی و همچنین تدوین راهبردها، برنامه ریزی و سیاستگذاری برای رسیدن به سناریوهای مطلوب را فراهم میکند که از روش های دلفی و تحلیل اثرات متقاطع و نرم افزار میک مک به شناخت پیشران ها پرداخته است و از لحاظ روش توصیفی – تبینی و نتایج، کاربردی است در مرحله اول، 51 متغیر در قالب 4 عامل (اقتصادی، سیاسی و نهادی، اجتماعی و گردشگری و کالبدی و محیطی) ، شناسایی و از میان عوامل میزان تأثیرگذاری بر یکدیگر و بر آینده با روشهای مستقیم و غیرمستقیم، 13عامل کلیدی، جذب سرمایه، تحریم های بین المللی، توسعه دشت های کشاورزی و گلخانه ای، توسعه بخش صنعت، صادرات، قیمت زمین، توسعه شهری و روستایی، روابط دیپلماتیک با کشورهای حوزه قفقاز، رقابت منطقه ای با سایر مناطق آزاد، زیرساخت های گردشگری، رونق تجارت، تسهیل در واردات و مناقشه قره باغ و روند صلح، انتخاب، که بیشترین نقش را در توسعه فضایی آینده منطقه آزاد ارس، ایفا می نماید.

The abstract of this research focuses on the analysis of Iranian articles about religious media, taking into account the close relationship between religion and media in Iran and the extensive theoretical attention to the subject of religious media in recent years. The study examines the implicit and sometimes explicit meanings conveyed by the authors regarding religious media, as well as the conceptual and intellectual framework of these articles and their authors. Therefore, the main question of this research is to understand how the concept of religious media is perceived conceptually among Iranian researchers and among experts in the field of religion and media.

هدف این پژوهش، شناسایی آینده های ممکن برای رسانه های استانی در افق زمانی ده ساله است. پژوهش حاضر از نوع تحقیق های کیفی است که از روش دلفی با استفاده از تحلیل تِم برای تحلیل داده های حاصل از پرسشنامه باز و مصاحبه استفاده شده است و از آینده پژوهی و روش شوارتز در سناریونویسی برای ترسیم آینده استفاده شد. جامعة آماری شامل کارشناسان حوزة رسانة ملی و استانی و استادان حوزة آینده پژوهی و مدیران سابق و مدیران فعلی صداوسیمای استان ها است که از طریق نمونه گیری هدفمند و روش گلوله برفی تعداد 26 نفر انتخاب شدند. نتایج پژوهش نشان داد که روندهای پیش روی صداوسیمای مراکز استان ها عبارت اند از: رقابت رسانه ای، رشد رسانه های اجتماعی، مدل های نوین کسب وکار، اهمیت مخاطب در رسانه، ارتقاء کیفیت برنامه ها و محلی عمل کردن رسانه ها؛ طبق امتیازات ماتریس اهمیت و عدم قطعیت، دو پیشران اصلی تمرکز در مقابل عدم تمرکز تصمیم گیری و استقلال یا مشارکت رسانه ها برای شناسایی سناریوها و ترسیم آینده انتخاب شد و طبق امتیاز خبرگان، اولویت سناریوها و آیندة متناظر آن مشخص شد: محلی عمل کردن رسانه ها (توجه به فرهنگ و پوشش محلی)، مخاطب محورشدن رسانه ها، حرکت به سوی رسانه های اجتماعی (فعالیت حداکثری در فضای مجازی)، همگرایی رسانه ها، تأکید بر برنامه سازی و ارتقای کیفیـت برنامه ها، تأکید بر ادامة روند فعلی مراکز و حضور رسانه ها در فضای مجازی، مرجعیت رسانه های استانی و بقای آن ها. همچنین آینده های محتمل به ترتیب اهمیت شامل مخاطب گرایی رسانه ها، مشارکت و همکاری رسانه ای، توسعة فعالیت و حفظ اقتدار است.

سازمان همکاری شانگهای نمادی از زنجیره همگرایی منطقه‌ای در آسیا به شمار می‌رود که به‌واسطه موقعیت اقتصادی و یا اجتماعی کشورهای عضو و همچنین پوشش جغرافیایی این گروه در سطح جهان قابل توجه است.از سویی تفاوت‌های عدیده در زیرساخت‌های اقتصادی کشورهای عضو و سطح درآمدی آن‌ها بررسی شاخص تاب‌آوری در گروه شانگهای بسیار حائز اهمیت است.در واقع شاخص تاب‌آوری به دنبال ارزیابی قابلیت سازگاری اقتصادی یک کشور و یا گروهی از کشورها در مقابل شوک‌های ایجادشده و نهایتاً پتانسیل بازگشت به سطح تعادلی مطلوب است،لذا بررسی سطح تاب‌آوری در گروه شانگهای می‌تواند دورنما و آینده این سازمان را با وضوح بیشتری نشان دهد.در این پژوهش از روش اقتصادسنجی پانل فضایی در دوره زمانی 2019-2013 استفاده شده است.لذا دو معادله بررسی و مدل SEM با روش اثرات تصادفی پذیرفته شده است و نتایج نشان می‌دهد که متغیرهای حجم تجارت و نوآوری بر سرانه تولید ناخالص داخلی، تأثیر مثبت و معناداری دارند.

تلاش دشمنان در طول بیش از 4دهه، بر اجرای راهبرد ناکارآمد نشان دادن نظام جمهوری اسلامی، در کنار وجود برخی ناکار آمدی های مدیریتی، موجب شده تا شبهه نا کارآمد بودن نظام جمهوری اسلامی ایجاد شود. در مقابل این تلاش ها و اقدام های دشمنان، تلاش برای تبیین دستاورد های والای نظام جمهوری اسلامی و ارتقای باور عمومی در این زمینه، مساله ای راهبردی برای کشورمان به حساب می آید که اهمال درآن، موجب بحران مشروعیت و تزلزل در مولفه های مقبولیت آن در بین افکار عمومی می شود. این پژوهش در قلمرو تحقیقات کیفی بوده و از روش مصاحبه بهره گرفته شده است. در این راستا رسانه های جمعی از مهمترین مولفه های تبیین، آگاهی بخشی و تعمیق باور عموم نسبت به کارآمدی نظام می باشند. از این روهدف این پژوهش شناسایی و ارائه سازوکار های رسانه ای تبیین کارآمدی نظام جمهوری انقلاب اسلامی ایران و مولفه های باورپذیری آن است. یافته های پژوهش حاکی از این است که بیان دستاوردها باید همراه با رفع ابهامات و شبهه های مهم باشد تا مخاطب برای رفع نیاز اطلاعاتی و ابهامات ذهنی خود سراغ رسانه ای رقیب نرود. بیان دستاوردهای نظام از زبان گروه مختلف جامعه، دیریت کارآمد در سطح جامعه و عدم بی تفاوتی نسبت به چگونگی عملکرد مسئولان، بررسی سیاست های نادرست دولتی و نمایش پیامد های این سیاست ها در زندگی مردم، پرداخت بدون اغراق به فعالیت های دستگاه های اجرایی در بطن نظام، برخی از نتایج این پژوهش است.

این پژوهش با هدف آینده پژوهی زیرساخت فناوری اطلاعات با تاکید بر سازمان های ورزشی و ارایه مدل انجام گرفت. پژوهش حاضر به لحاظ روش آمیخته و به لحاظ جمع آوری اطلاعات با استراتژی پدیدارشناسی و شیوه مصاحبه عمیق انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش گروه آشنا به موضوع خبرگان ورزشی (فعالان حوزه فناوری و مدیریت دانش، استادان دانشگاه، نقش آفرینان فناوری و زیرساخت سازمان های ورزشی) بودند که به لحاظ شیوه جمع آوری اطلاعات روش گلوله برفی با دیدگاه 15 خبره به اشباع نظری رسید. یافته های حاصل از مصاحبه عمیق، با کدگذاری باز، محوری و انتخابی صورت گرفت و عوامل مدل زیرساخت فناوری در سازمان های ورزشی مشخص شد که دانش فناوری، ارتباطات شبکه ای، معماری و خدمات داده، مدیریت فناوری، بنیادهای فناوری، سازگاری و سرعت فناوری جزء محورهای اصلی این زیرساخت بودند. برای اطمینان بیشتر از عوامل کدگذاری ها با نرم افزار مکس کیو دی ای نسخه 12 و توسط دو کدگذار آشنا صورت گرفت و ضریب توافق 81 درصد حاصل شد. به نظر می رسد سازمان های ورزشی باید در آینده ضمن توجه به متغیرهای شناسایی شده مسیر بهینه زیرساخت فناوری را مدنظر قرار دهند. ازاین رو مدل مربوط می تواند زیرساخت راه اندازی فناوری در ورزش را تسهیل کند.